|
11 / 4 / 1398برچسب:, :: 9 PM :: نويسنده : اميد
دفتر خاطراتم را ورق میزنم ، صفحه هایش کمی کهنه شده ولی نوشته هایش هنوز برایم تازگی دارد . به گذشته میروم به صفحه 1 . ابتدای وجودم . آغاز زندگی . آغاز راهی که هیچ وقت نمیتوانستم ادامه اش را ببینم . راهی که با گذشتن روزها و شبهای پرخاطره درست شد . به صفحه دوم میرسم. جملاتش برایم آشناست ، انگار همین دیروز بود که قلم در دست به شوق نوشتنش مینوشتم . صفحه را برگ به برگ با دقت میخوانم تا باز دوباره مروریکرده باشم بر صفحات کاهی که گاهیبا مداد و گاهی با خودکار روزهای سپری شده را هر چند کوتاه مینوشتم . روزهای پر از شادی ، روزهایی که تنهایی خودم را با نوشته هایم تقسیم میکردم ، روزهایی که که تنها نبودم و ...
در این دفتر خاطراتی دارم که چه زشت و زیبا چه خوب و بد برایم تنها یادگاری از دوران گذشته است . گذشته ای که دوستش دارم .
میرسم به جایی که دیگر برگه های این دفتر سفید است . سفید و پاک که در انتظاراین هستند که باز هم بنویسم و بنویسم و بنویسمنظرات شما عزیزان: 
 |
|||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
