|
10 / 4 / 1398برچسب:, :: 1 PM :: نويسنده : اميد
کاش که تو رو سرنوشت ازم نگیره میترسه دلم بعده رفتنت بمیره اگه خاطره ها یادم میارنتو رو لااقل از تو خاطره هام نرو کی مثل من واسه توقلب شکستش میزنه آخه کی واسه تو مثل منه بمـــــــــــــــــــــــــــــون دلم من فقط به بودنت خوشه منو فکر رفتنت تو میکشه لحظه هام تباهه بی تو زندگیم سیاهه بی تو نمیتونم
ای پنجره های طلایی عشق ! تسلیم عشق شوید تا حصار غم را بزداییدو نور عشق را از خود عبور دهید ! ای ثانیه های منظم هستی ! ای جشنواره های برپاشده ی طبیعت فریاد ! چلچراغ عشق آویزه ی گوشتان است ! دوستی در گرو خاطره های تمدید شده ی ایثار است ! صبر کنید...... آیین عشق سراسر بخشندگی است ! بایستید...... ایمان مطلق ، حضور روشن تمامی فصل های خداست ! می دانم ! انتخاب با شماست ! ترجیحا خاطره ها را پس نزنید ! دلتان چون گنبد طلایی قدیسان است ! تصمیم بگیرید !حضور خدا را بسنجید ! دریابید که تنهاشما نیستید که عظمت هستی را می دانید !ما نیز دست بر قانون مهربان طبیعت مینهیم تا در جشن های شکوفایی عشق های ابدی سهیم باشیم ! خدا فریادرس است!.... تصمیم با شماست.... انتخاب با شماست.... راهتان باز است ! ای تنها سفر کردگان ! اسماء خدا زنجیره ای است بر گردنتان، که مبادا در سخت ترین روزگاران اورا نخوانید ! پس بیایید ای طلایه داران عصمت جاوید ! بر دلتان مهر محبت خدا را زنید تا خداوند نیز سفره ی دلتان را پربار تر نماید ....!
ساکتم اما میان این سکوت هستی عمر خودم را باختم چند روزی است که در این غربتم خانه ی عشق خدا را ساختم باکه گویم که دلم در این دیار خاطراتی تازه را سر می دهد هر که باشد با تمام تازگی صبر را در خانه ام پر میدهد می روم با هر که عشقم را شناخت سهم با هم بودنم از عشق چیست؟ در میان قاصدان خانه ام جاودان تر از خدا در عشق کیست؟ زاهدی از زهد و تقوا دم زند شرم حوا را برای عشق گفتچون سبکبالان راه معرفت عشق در زیبایی قلبش شکفت پرورش در آسمان هفتم است اشک در عشق خدا تفسیر شد داستان عاشقان دشت عشق در کتاب عاشقی تحریر شد باید از بی کس شدن درسی گرفت با خیال عاشقی پرواز کرد خاطرات خسته را از بین برد با خدا درسی جدید آغاز کرد
شاخه ای از نگهم می خشکد و به شط دل بی آب شده قدمی از دل من می پرسد ! شاید این بار کلامش عشق است ! به دل لک زده از برگ وصال فاتح صبح دلم ، پر مهر است ! دمی از شاخه ی بی کس شدنش می دانم ! که چرا فرش دل آن همه صیاد ، چرا؟ بر کبوتر شدن شاخه گلی تسلیم است ! من کمی می دانم ، هدف فاصله ی شهر خدا تا دل ما، بهدمی عشق ، دمی دلتنگی است ! من کمیمی دانم ، که چرا دست به دستان خدایمدادم ؟ من کمی می دانم ، خادمان حرم عشق چرا بیدارند ؟ ! که چرا عشق ، تمنا و وصال همه را می دانند؟ ! منکمی می دانم ، که چرا خاطر سرو خسته، از نگاه بادی کمی دلتنگ شده ؟ ! که در این شهر غریب ، آشنایی ، ز چه رو شیفته و خام شده ؟ ! من کمی می دانم ، که چرا عزت و ایمان همه کمرنگ شده ؟ ! ز چه رو ، عشق به سجاده نشینان ، پر نیرنگ شده ؟ ! شب پر دلتنگی است ! سایه ای افسرده ! آشنایی خسته ! و دل شاعر شهر ، با لبانی بسته خسته از دلتنگی است ! من کمی می دانم ، خاطر سرد غروب ، ز چه رو ، طلب عشق از آن صبح مسیحا می کرد ؟ ! من کمی می دانم ، که چرا ساکنی از دشت خدا ، دل ویران شده اش ، غمگین است ؟ ! من کمی...
10 / 4 / 1398برچسب:, :: 12 AM :: نويسنده : اميد
ای دل تنها امسالم تموم شد دل تنها دوباره تکرار و تکرار شبها تا بوده این بوده دل تنها سال نوت مبارک ای دل تنها می دونم تنهایی ،می دونم دلتنگی می دونم نازکم تو تحمل کن زندگی امیده ،سایه تردیده سرنوشت این بوده گله کمتر کن باز منویاد اون دوردورا ننداز من خداحافظیکردم با پرواز چی می خوای از جونم ای دلتنها راحتم کن ،تموم کن ای دل تنها می دونم تنهایی ، می دونم دلتنگی می دونم نازکم تو تحمل کن زندگی امیده ،سایه تردیده سرنوشت این بوده ،گله کمترکن نمی خوام تو کلبت جشن غم برپا شه نمی خوام فکر غم تو سرتباشه واسه پیری زوده ،تازه ام شاید که روز فردا ، روزه موعـــوده
10 / 4 / 1398برچسب:, :: 12 AM :: نويسنده : اميد
کاش میفهمیدی اونی که برای به دست آوردن محبت تو،حاضره تنش رو در اختیارت بذاره فاحشه نیست و اونی که بخاطر به دنبال خودش کشوندن تو، تنش رو ازت میدزده باکره نیست.. من به فاحشه بودن ذهن زنان باکره و باکره بودن ذهن زنان فاحشه ایمان دارم دكتر شریعتی فاحشه کسی است که در زندگیش از همخوابگی با بزغاله نگذشته است اما میخواهد با باکره ازدواج کند.. صادق هدایت اگر تن بدهی و دل ندهی فاحشه ای چه زن باشی و چه مرد چه حریصانه لبانم را بوسیدی و چه وحشیانه رختم را دریدی و من چه عاشقانه دست بر هوسهایت کشیدماما... کاش میفهمیدی که زن ...تا عاشق نباشد نمیبوسد...نمیبوید... وتسلیم نمیکند...رویاهای عریانیش را...
10 / 4 / 1398برچسب:, :: 12 AM :: نويسنده : اميد
شاید بپرسی از خودت کجام و در چه حالیم برای دل خوشیت میگم خوش باش عزیزم عالیم اما حقیقت اینه که بدون تو شکسته ام رو مرز مرگ و زندگی بدون تو نشسته ام شاید بپرسی از خودت چی شد کجا رفته صدام حق بده بهم که بعد تو نخوام با دنیا راه بیام شاید بپرسی از خودت چی شد که بی نشون شدمبرای دل کندن ازت ندیدی نصف جون شدم
كاهي وقتا يه موجود
كوجول موجول باعث ميشه دكوراسيون اتاقتو عوض كني اينجاست نه فرار كرد ااااااااووووووووووووو زآرم ني سيا ببه كل وسايل رو به هم زديم تا كشتيمش.يه موش كوجول موجولو كه وقتيمرد دلم براش سوخت. كاهي وقتا يه موجود كوجول موجول باعث ميشه دكوراسيون اتاقتو عوض كني اينجاست نه فرار كرد ااااااااووووووووووووو زآرم ني سيا ببه كل وسايل رو به هم زديم تا كشتيمش.يه موش كوجول موجولو كه وقتي مرد دلم براش سوخت.
10 / 4 / 1398برچسب:, :: 12 AM :: نويسنده : اميد
روزگارئ جاده بودم جاده ائ غرق تردد جاده ائ كز رفت و امد لحظه ائ خالئ نميشد من كه بسيارئ رفيقان را بهابادئ رساندم عاقبت من ماندم و تنهايئ و ويرانه خود
دل من جـــــــــاده که نيست هر از گاهي صنـــــدوق صدقــــــات نيست دل مـــــــن... کـــه گاهي سکه اي محــــــــــبت در آن بياندازي و پيش خداي دلـــــــــت فخـــــر بفروشي ... که مستحـــــــقي را شــــــاد کرده اي وقتی که تنها مانـــــــــدي... در فکر عبـــــــــورش باشـــــــي هروقت هم خواستي دور بزني خانه دل من يک خيابان يکطرفه است .برگشت نداره خيابان نيست كه از همان جايي آمدي بروي ... بفهم! ... اين لامصب اسمش احساس است
10 / 4 / 1398برچسب:, :: 9 AM :: نويسنده : اميد
فرشتگان از خدا پرسیدن: خدایا تو که بشر رو انقدر دوست داری چرا غم را آفریدی ؟ خدا گفت : غم را به خاطر خودم آفریدم چون این مخلوقه من تا غمگین نباشه به یاد خالقش نمی افته بیایید برای یه لحظه هم که شده به فکرراجب عظمت خدا و اعمالمون فرو بریم و خودمونو خدایی کنیم....
خداوندا ای مهربانیت جاری برزندگیولحظه های امید بی قراریم را آرامش بخش؛ ابتدایم را روشنایی وانتهایم را خورشید ایمان عطابفرما، تا همواره با تو آغاز شوم و هم دوشسپید ترین شبنم تورا عاشقانه سپاسگذار باشم. ... مهربانا! می خواهم از صاحبدلان درگاهت باشم نه از مورد غضب قرارگرفتگانت، می خواهم از راستگویان دیارت باشم نه از دروغگویان عصیانگرت، می خواهم آن باشم که تو می خواهی ، وشایسته آن باشم که تو به آن خشنودی. خدایا یاریم کن...
10 / 4 / 1398برچسب:, :: 9 AM :: نويسنده : اميد
  دلت شماره چنده؟ 1.یکی دلش به صد دل بنده.. 2. یکی صد دل, به یه دل می بنده.. 3.یکی یه دل , به یه دل می بندهو تا اخر پایبنده.. 4.یکی نمی دونه دلش به کی بنده.. 5.یکی هر بار به یکی دل می بنده.. 6.یکی دل می بنده که بخنده.. 7.یکی هم دلش اکبنده , مونده به کی دل ببنده حالا تو دلت شماره چنده
خیلی وقته اینجا پرسه میزنم جای ردپا تو من نیستی و بوسه میزنم اگه حتی تو جوابمو ندی من بازم با عکس تو حرف میزنم تسلیت قلب صبورم دیگه اون دوستت نداره سهم اون یک عشق تازه سهم توطناب داره بسه اشکاتو نگه دار غم تویکی دو تا نیستپا نذار روی غرورت جایاون به زیر پا نیست جای اون به زیر پا نیس
10 / 4 / 1398برچسب:, :: 9 AM :: نويسنده : اميد
اینجا ماندن بهانه میخواهد….اینجاحرف‌های بی منطقمن بوی دل تنگی میدهند…خیابان‌های غرب برایم غریب اند….اینجا که گودالی برای باران‌های پائیزی نیست، حس درد و دل را کور می‌کند….من از اینجا، صبر را در پیچیده‌ترین نحو ساده آموختم….ابر خاکستری، کافی تلخ، پک زدن به سیگار، تزئینی برای دل افسرده‌ای بیش نیست…وقتی در غرب ترین … گوشهٔ غرب خاکستری میشوی ،سیگار تنها نور چشمک زن امیدی است برای حس بودن تو ….اینجا مردن بهانه نمی‌خواهد، وقتی تو نباشی.
10 / 4 / 1398برچسب:, :: 9 AM :: نويسنده : اميد
روزهای زندگی ام گرم میگذرد با تو ،به گرمای لحظه هایی که تو در آغوشمی با تو گرم هستم و نمیسوزد عشقمان، ای خورشید خاموش نشدنی همچو یک رود که آرام میگذرد،عشق ما نیز آرام میگذرد و تویی سرچشمه زلال این دل روزهای زندگی ام گرم میگذرد با تو ،به گرمای لحظه هایی که تو در آغوشمی با تو گرم هستم و نمیسوزد عشقمان، ای خورشید خاموش نشدنی همچو یک رود که آرام میگذرد،عشق ما نیز آرام میگذرد و تویی سرچشمه زلال این دل ساعت عشق مان تمام لحظه های زندگیست ،ثانیه هایی که پر از عطر و بوی عاشقیست ای جان من ،مهربانی و محبتهایت،وفاداری و عشق این روزهایت،امیدی است برای خوشبختی فردایت میدانم همیشه همینگونه که هستیخواهی ماند،مثل یک گل به پاکی چشمهایت،به وسعت دنیای بی همتایت هوای تو را میخواهم در این حال دلتنگی،امواجی از یاد تو را میخواهم در دریای خاطره های به یادماندنی همنفسمی، ای که با تو یک نفس عاشقم همزبانمی، ای که با تو یک صدا برایت احساسات عاشقانه ام را میگویم حرفی نمانده جز سکوت بین من و چشمانت، که در این سکوت میتوان یک دنیا عشق را خواند چه با شوق میخوانمچشمانت را و چه عاشقانه گرفته ایم دستهای هم را گفتی دستهایم گرم است، گفتم عزیزم این چشمهای تو است که مرا به آتش کشیده است همه ی دنیا فریاد عشق ما را شنیده است،هنوز هم نگاهم به نگاهت دوختهاست، چقدر قلبت زیباست… چه بی انتهاست قصر عشق تو و من چه خوشبختم از اینکه اینجا هستم، در کنار تو تویی که برایم از همه چیز بالاتری و از همه کس عزیزتر میخوانمت تا دلم آرام بماند
10 / 4 / 1398برچسب:, :: 8 AM :: نويسنده : اميد
سلام عشق یگانه ام... بوسه هايم را قاصدان کوچک برايت خواهند آورد، بدانها گفتم که به تو بگويند به قاصدهاي کوچک اعتماد کني، چون محرمرازمان خواهند بود؛ اينان قاصدان اشک و شوق تمام آناني بوده‌اند که چون من و تو عاشقانه بهم عشق ورزیدن...
مرا به ميهماني چشمانت دعوت کن و برايم گلداني بياور مي خواهم دلم را بکارم تا جوانه بزند هر گاه که... پيچک سبز دلم تمام خانه ام را گرفت فرياد خواهم کرد! نگاه کن! تمام خانه ام همرنگ چشم توست
 |
|||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
